Sugier Darek Milosc i wolnosc poza cialem

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zesztywniała noga! Będę kaleką! Z pewnością przeniesie się ta ułomność do ciała! Tak, mojego ciała!
Jak do niego wrócić, nawet nie wiem, jak to zrobić! Wpadłem w histerię. Nagle ze wszystkich stron, w
sam środek klatki piersiowej, uderza mnie potę\na fala niespotykanego lęku. Jego siła i natę\enie są
przeogromne. Uczucie strachu narasta i nie widać kulminacji. Jestem zupełnie sparali\owany, nie
mogę wykonać najmniejszego ruchu, nie potrafię nawet zamknąć powiek. Przypomina to trwanie bez
końca w kleszczach potę\nego zwierzęcia i czekanie na unicestwienie. W głowie głośno
rozbrzmiewają chaotyczne akordy muzyki powa\nej, nieznośne fałszowanie. Nagłe pojawia się Ktoś z
tyłu mnie i błyskawicznie odcina dopływ lęku. Zupełnie jak za naciśnięciem guzika strach znika, a na
jego miejsce pojawia się Ciepło. Dostrzegam, \e emituje Je Ktoś stojący za moimi plecami. Muzyka
staje się harmonijna, cicha i spokojna. Po chwili czuję na swoich ramionach spoczywające dwie,
ogromne, cieplutkie Dłonie. Kto to? Pytam bez najmniejszego uczucia strachu.
Ja
oznajmia łagodnie Głos. Trudno jest mi ustalić, kto jest Jego właścicielem czy mę\czyzna czy te\
kobieta. Barwa Głosu pasuje jednocześnie do obu płci. Kim jesteś? Zamiast odpowiedzi czuję
napływającą falę MIAOZCI... Ogarnia mnie niespotykane uczucie WOLNOZCI...
Kocham Cię Dareczku
dodaje Głos. Wybucham płaczem...
Kiedy stawiałem pierwsze kroki w Obcym Zrodowisku, często otrzymywałem pomoc i wsparcie od
Niefizycznych Przyjaciół. Emitowali niespotykaną jak dotąd dla mnie MIAOZ. Nie miałem pojęcia,
dlaczego i za co mnie tak kochają. Ufałem Im bez reszty. Odnosiłem wra\enie, jakbym był Ich synem,
młodszym bratem. Pomagali mi w ujarzmianiu lęków. Jednak było i tak, \e musiałem samodzielnie
stawiać czoła strachom. Wówczas czułem się zagubiony i samotny, zdany wyłącznie na własne siły.
Samodzielne ujarzmianie lęków miało jednak ogromne znaczenie. Gdy udało mi się to osiągnąć, lęk
znikał bezpowrotnie, a ja nabierałem mocy. Aatwo mi mówić teraz z perspektywy czasu, ale wówczas,
gdy przez to przechodziłem, wcale nie było takie proste. Były to trudne lekcje inicjacji.
Byłem na kolejnym zjezdzie studenckim. Spałem w hotelu. Nie myśląc o niedogodnościach
związanych z zakwaterowaniem w obcym miejscu, postanowiłem dostroić się do NZ. Miałem trudności
z koncentracją, gdy\ w pokoju obok trwała impreza. Wcisnąłem zatyczki do uszu i rozpocząłem proces
wychodzenia. Upłynęło sporo czasu zanim udało mi się w końcu dostroić.
Ostro\nie, nie wiedząc, co te\ mogę napotkać, znajduję w ciemnościach klamkę i uchylam drzwi.
Korytarz jest rozświetlony. Dodaje mi to odwagi. Opuszczam ciemny pokój i zaczynam kierować się w
stronę końca długiego holu. Nie słyszę głosów bawiących się imprezowiczów. Panuje kompletna
cisza, jakby coś wisiało w powietrzu, zupełnie jak przed burzą. Sunę przed siebie, gdy nagle z łazienki
obok wyskakuje du\y pitbullterier. Błyskawicznie chwyta mnie zębami za genitalia i zaczyna tarmosić.
Kostnieję ze strachu. Stoję nieruchomo w kleszczach lęku, nie mogę wykonać najmniejszego ruchu,
nie potrafię nawet myśleć. Trwa to wieczność...
Po pewnym czasie udaje mi się ocknąć z amoku i dostrzec, \e kąsanie psa wcale mnie nie boli.
Owszem, odczuwam ściskanie zębami, ale nie jest to bolesne. Nie myśląc wiele chwytam pitbulla za
kark i zaczynam odciągać go od krocza. Czuję znajome uczucie rozciągania, zupełnie jakby pies był z
gumy. Przypomina to wyciąganie z genitaliów nieskończenie długiego makaronu. Dopiero po
kilkunastu ruchach oburącz pozbywam się substancji. (...)
Od niepamiętnych czasów zawsze bałem się psów. Zarówno tych du\ych jak i małych. Na samą
myśl przejścia obok czworonoga ogarniał mnie lęk. Do tej pory myślałem, \e boję się po prostu tego,
\e mnie zaatakuje, pogryzie. Jednak czułem równie\ strach przed małym, merdającym ogonem
jamnikiem. Spotkanie z pitbullem w hotelu wiele wyjaśniało. Bałem się nie tylko samego pogryzienia, [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki