Roberts Nora_Taniec marzeĹ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

scenę.
Nick zaklął pod nosem, po czym zabrał się za
masowanie własnych nóg.
- Twardy z ciebie człowiek, Davidov - usłyszał
z oddali.
Podniósł oczy i zobaczył wstającą z fotela na wi�
downi Nadine.
- Tak. - Wrócił do masowania nogi. - Już mi to
kiedyś mówiłaś.
- Takim cię lubię. - Podeszła do bocznego
skrzydła sceny i zaczęła wchodzić po stopniach.
- Ale mimo wszystko nie zapominaj, że ona jest
młoda.
Nadine uklękła obok Nicka. Wzięła się za facho�
we masowanie jego nogi.
- Dobre stopy, cudowne nogi, bardzo muzykal�
na. - Uśmiechnęła się do Nicka. - Jeszcze nie
stwardniała tak jak my.
- Tym lepiej dla niej.
- Tym trudniej dla ciebie, ponieważ ją ko�
chasz. - Nick ze zdziwienia aż uniósł brwi. -
Wiem wszystko o moich tancerzach, przede mną
nic się nie ukryje. Często wiem wcześniej niż oni
sami. Już od dawna jesteś w niej zakochany.
- I co z tego wynika?
TANIEC MARZEC 195
- Tancerze często łączą się między sobą w pary.
Mówią tym samym językiem, mają te same proble�
my. - Nadine przesiadła się na dragi bok. - Ale gdy
dotyczy to mojego premier danseur i dyrektora
artystycznego w jednej osobie oraz mojej najlep�
szej baleriny, jestem zaniepokojona.
- Nie ma powodu, Nadine - powiedział łagod�
nym tonem, choć był najwyrazniej poirytowany.
- Romanse mogą przybierać różne formy - sko�
mentowała Nadine. - Wierz mi, że dużo o tym
wiem. - Tym razem uśmiechnęła się posępnie. -
Tancerze to osobnicy kierujący się emocjami, Nick.
Nie chcę stracić żadnego z was, jeżeli będziecie
musieli się rozstać. Jej przeznaczeniem jest zostać
prima ballerina absolutta.
- Czyżbyś sugerowała, że mam się przestać wi�
dywać z Ruth? - zapytał lodowatym tonem i pod-
niósł się z podłogi.
- Jak długo się znamy, Davidov? - zapytała, za�
glądając mu głęboko w oczy.
- Lepiej nie pytaj, to by nas tylko oboje posta�
rzyło - odpowiedział, zdobywając się na uśmiech.
Przytaknęła mu ruchem głowy, po czym wyciąg�
nęła do góry rękę. Nick podniósł ją lekko z podłogi.
- Długo. Bardzo długo. Wystarczy, żeby wie�
dzieć, co ci zasugerować. - Na jej twarzy pojawił
się grymas. - Przez całe lata obserwowałam paradę
twoich kobiet.
- Spasibo.
1 9 6 TANIEC MARZEC
- Nie ma się czym chwalić - skontrowała. - To
było tylko stwierdzenie. Bannion jest inna.
- Tak - przyznał jej rację. - Ruth jest inna.
- Uważaj, Davidov. Dla tancerzy upadki bywają
grozne. - Odwróciła się, kiedy na scenę zaczęli po�
wracać członkowie ekipy telewizyjnej. - Przez ja�
kiś czas będzie cię nienawidzić.
- Jakoś sobie z tym poradzę.
- Oczywiście - odparła, nie oczekując żadnego
innego oświadczenia.
Prosta jak struna, z nieprzeniknioną, spokojną
twarzą, Ruth wyszła zza kulisy. Kiedy jej poprawia�
no makijaż, wszystkie myśli skoncentrowała tylko
na jednym - na tańcu, który ma wykonać. Pózniej
przyjdzie czas na emocje. Podeszła do Nicka.
- Jestem gotowa.
Popatrzył na nią. Chciał ją zapytać, czy nadal ją
boli, chciał powiedzieć, że ją kocha.
- Zwietnie, więc zaczynamy - rzucił jej zamiast
tego.
Gdy dwie godziny pózniej stała pod prysznicem,
była odrętwiała z bólu. Ze zmęczenia mąciło się jej
w głowie. Tylko dwie rzeczy były pewne: nie znosi
tańczyć do kamery i gdy raz naprawdę potrzebowa�
ła Nicka, on odwrócił się od niej. Przemawiał do
niej tak, jakby miał do czynienia z opieszałą, leniwą
i słabą istotą. A potem, w obecności innych, straciła
panowanie nad sobą i poniżyła się. To przez te jego
lodowate słowa.
TANIEC MARZEC 197
Zawsze była dumna ze swojej siły i wytrwałości.
Dzisiejszy upadek, potłuczenie się i drobna kontu�
zja były dla niej potężnym wstrząsem. Pragnęła
pocieszenia, a spotkała się z lekceważeniem, a na�
wet z pogardą.
Gdy wyszła spod prysznica i owinęła się ręczni�
kiem, zjawiła się Leah. Gotowa do wyjścia, ubrana
jak spod igiełki, oparła się o umywalkę i uśmiech�
nęła.
- Cześć. - Z uwagą wpatrywała się w bladą, wy�
czerpaną twarz Ruth. - Parszywy dzień?
- Dość parszywy. - Ruth sięgnęła do torby po
sweter.
- Słyszałam, że miałaś dzisiaj jakieś kłopoty.
Ruth, wciągając sweter przez głowę, zdążyła
przybrać opanowany wyraz twarzy.
- Nic poważnego - odrzekła ze spokojem, choć
ten luz wiele ją kosztował. - Nagrywanie Korsa�
rza" zostało zakończone.
- Nie mogę się doczekać, kiedy to obejrzę.
Nie przestając się uśmiechać, Leah wyjęła
szczotkę i w zwolnionym tempie pociągnęła nią po
swoich jedwabistych włosach.
- Jesteś blada - zauważyła, kiedy Ruth wciągała
dżinsy. - Całe szczęście, że masz parę dni na odpo�
czynek, zanim zaczną nagrywać Czerwoną różę".
- Widzę, że śledzisz grafik.
- Mam w tym swój interes. Muszę wiedzieć
o wszystkich poczynaniach każdego w zespole.
198 TANIEC MARZEC
- A o co ci chodzi?
- O Nicka - odparła bez namysłu. Widząc błysk
w oczach Ruth, uśmiechnęła się jeszcze szerzej. -
Nie, nie w tym sensie, choć byłoby to może intere�
sujące. Podobno bycie jego kochanką ma swoje
korzyści.
Ruth najchętniej zdzieliłaby Leah butem prosto
w tę jej uśmiechniętą twarz. Zamiast tego, kipiąc
w środku, wsunęła go na stopę.
- To, co jest między Nickiem i mną, jest czysto
osobistą sprawą i nikogo nie powinno obchodzić.
- Gotując się coraz bardziej, Ruth podniosła się
z ławki.
- Och, ależ to wszystko łączy się w jedną ca�
łość! - Leah wyciągnęła rękę, chcąc dotknąć ramie�
nia Ruth, jakby się obawiała, że może jej umknąć.
- Co takiego?
Leah przysiadła na brzegu blatu wokół umywalki
i skrzyżowała nogi w kostkach.
- Zamierzam zostać prima ballerina absolutta.
- Czy to informacje z ostatniej chwili? - zapyta�
ła ironicznie Ruth.
- Wiem, że aby to osiągnąć i pozostać w tym
zespole, muszę mieć za partnera Nicka - gładko
wyrecytowała Leah.
- Z tym będzie pewien problem - zgodnie
z prawdą odparła Ruth. - Nick jest moim partne�
rem.
TANIEC MARZEC 199
- Na razie - zgodziła się szybko Leah. - Ale gdy
znudzi się tobą w łóżku, z pewnością cię rzuci.
- A to już mój problem - rzekła Ruth słodkim
głosem.
- Miłostki Nicka nigdy nie trwają długo. Na
przestrzeni lat wszyscy byliśmy świadkami różnych
jego wzlotów i upadków. Pamiętasz tę prawniczkę
sprzed sześciu czy ośmiu miesięcy? Bardzo elegan�
cka. A przed nią była jakaś modelka. Zwykle Nick
wystrzega się podrywania kogoś z zespołu. Bardzo
wybredny jest ten nasz Nikolai.
- Mój Nikolai. I radzę ci, żebyś poprzestała na
partnerach, których ci wyznaczono. - Ruth sięgnęła
po torbę.
- On i tak nie potańczy dłużej niż dwa lata. Zre�
sztą już teraz znaczną część czasu poświęca choreo�
grafii. A mnie wystarczą dwa lata.
- Dwa lata! - zaśmiała się Ruth, przerzucając [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki