Dziecko kalekie jakiego nie znamy BARBARA ARUSZTOWICZ WOJCIECH BÄKOWSKI

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

- tzw. objaw pompowania;
- nadmierna obracalność uda.
44
U dziecka stojącego mo\emy zaobserwować ponadto tzw. objaw Trendelenburga
(opadanie pośladka po strome przeciwnej do zwichnięcia podczas stania na chorej
nodze) i tzw. objaw Duchenne'a (przechylanie się tułowia w stronę zwichnięcia
przy staniu równie\ na chorej nodze) oraz pogłębienie lordozy lędzwiowej,
manifestujące się nadmiernym uwypukleniem brzucha do przodu. Dziecko z dysplazją
stawów biodrowych na ogół rozwija się normalnie, jednak chodzić zaczyna zwykle z
opóznieniem. U chodzącego dziecka zaobserwujemy zaburzenia chodu w postaci tzw.
chodu kacz-kowatego (kołyszącego, z nadmiernymi ruchami miednicy i barków) w
obustronnym zwichnięciu i chodu utykającego na stronę zwichnięcia w
jednostronnym zwichnięciu. Leczenie dysplazji stawu biodrowego powinno
rozpoczynać się jak najwcześniej po urodzeniu. Jego celem jest wytworzenie
pełnej zwartości stawu. Osiągnąć to mo\na przez utrzymywanie nó\ek dziecka w
zgięciu i w odwiedzeniu w stawach biodrowych. Przy niewielkiej dysplazji
wystarczy podkładanie pieluszek pod krocze, tak aby utrzymywać nó\ki w pozycji
korzystnej dla stawów biodrowych (zgięcie i odwiedzenie). Po trzecim miesiącu
\ycia stosuje się przyrządy ortopedyczne, których zasadą jest równie\
utrzymywanie stawów biodrowych w ustawieniu opisanym wy\ej. Są to między innymi:
szyna odwodząca Koszli, poduszka Frejki, szelki Grucy. Nale\y równie\ układać
niemowlę na brzuchu w celu znoszenia kąta antetorsji. Wczesne rozpoczęcie
leczenia zachowawczego pozwala na trwałe wyleczenie ponad 90% przypadków.
Leczenie wrodzonego zwichnięcia stawów biodrowych wymaga niekiedy zastosowania
jego stopniowej, powolnej repozycji (nastawienia). Dokonuje się jej przez wyciąg
pośredni. Przymocowuje się go do nó\ek dziecka za pomocą przylepca lub
specjalnej gumy na pod" ściółce płóciennej. Dziecko pozostaje na wyciągu przez
okres potrzebny do powolnego wprowadzenia głowy kości udowej do panewki
(przewa\nie 4-6 tygodni). Następnie zakłada się dziecku gips biodrowy w
odwiedzeniu i rotacji wewnętrznej w celu utrwalenia pozycji głowy w panewce.
Jest to więc leczenie długotrwałe i ucią\liwe. Unieruchomienie dziecka na
wyciągu i w opatrunku gipsowym przez tak długi okres jest zabiegiem bardzo dla
niego nieprzyjemnym (zwłaszcza na początku, pózniej często przyzwyczaja się do
takiej sytuacji), ale niekiedy - koniecznym. . . 45
Pózne rozpoczęcie leczenia, nieuzyskanie repozycji najpózniej w drugim roku
\ycia mo\e być wskazaniem do leczenia operacyjnego. Jest wiele metod
operacyjnych, spośród których wybór najodpowiedniejszej zale\y od bardzo
wnikliwego poznania charakteru zmian anatomicznych stawu i zaburzeń jego
czynności. W celu osiągnięcia poprawnego ustawienia głowy kości udowej w panewce
wykonuje się operacyjne korekcje osi biodra przez ró\nego rodzaju osteotomie
korekcyjne kości udowej. Niekiedy zachodzi potrzeba plastyki dachu panewki (gdy
jest ona zbyt płytka, gdy ustawiona jest zbyt stromo, a głowa kości udowej jest
zbyt du\a). Dokonuje się tego przez operacyjne obni\enie i powiększenie dachu
panewki, która dzięki temu staje się jakby głębsza i bardziej dostosowana do
pokrycia głowy kości udowej. Niekiedy w celu przywrócenia prawidłowych stosunków
anatomicznych i warunków biomechanicznych w stawie biodrowym dokonuje się
osteotomii kości miednicy (kości biodrowej). Ka\dego rodzaju leczenie wymaga te\
długotrwałego prawidłowego postępowania usprawniającego. Jednym z powikłań
wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego jest tzw. jałowa martwica głowy kości
udowej oraz jej pózne następstwa w postaci zniekształceń kości udowej: głowy,
szyjki i krętarza. Na zakończenie nale\y zaznaczyć, \e ka\de dziecko
przychodzące na świat wykazuje pewien stopień niepełnej zwartości stawów
biodrowych, czyli tzw. fizjologiczną dysplazję. Zjawisko to związane jest z
ustawieniem stawów biodrowych - przez okres \ycia wew-nątrzmacicznego - w
pozycji zgięciowo-odwiedzeniowej. Po urodzeniu się dziecka stawy biodrowe nie są
przystosowane do przyjęcia pozycji wyprostnej. Dlatego niezmiernie wa\ną sprawą
dla ka\dego niemowlęcia jest utrzymywanie stawów biodrowych w zgięciu i w
odwiedzeniu po to, aby doprowadzić do wytworzenia się prawidłowych stosunków
anatomicznych w stawach biodrowych. Normalnie wystarcza podkładanie pieluszek w [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki